ΜΑΞ ΕΡΝΣΤ

 

JORGE CÁCERES

 

ΜΑΞ ΕΡΝΣΤ

 

Κρυμμένες  των Εσκιμώων οι λίμνες ανάμεσα στα πράσινα φύλλα

Σειούνται-λυγιούνται το βράδυ αυτό με σώμα βασιλίσσης

Στο βάθρο του δάσους επάνω η αράχνη τις παρακολουθεί

Με μιαν εύγλωττη χειρονομία εκτοξεύει την ευθεία γραμμή

Στην κορνίζα με τις μαύρες κηλίδες που αποκαλούμε χώρο

Ή στον ουρανό που κανένα σύννεφο δεν εγκρίνει

Κάποιο πρόσωπο αρκετά γνωστό σέρνει μιαν ουρά από κίτρινα φύλλα

Είναι ο δασοφύλακας που χαιρετάει τη γυναίκα του

Μ’ ένα χαμόγελο τής επισημαίνει του σκορπιού την προέλαση

Μαγεύονται αμφότεροι στην κορυφή της σκάλας

Και χαμογελάνε

Χαμογελάνε

Χαμογελάνε.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.