ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ

 

JOSÉ ASUNCIÓN SILVA

 

ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ

 

Γλυκιὰ χλομὴ κοπέλα, ὤ, ὁλόκληρο βουνὸ χρυσάφι

τὸν θησαυρὸ τῆς ἀθωότητάς σου περιγράφει·

ἀπ᾽ τῶν τρελῶν ἐρωτιδέων τὴ γενναία φάρα

κανεὶς δὲν σὲ πλησίασε μὲ σαρκικὴ λαχτάρα·

ἐσύ, μι᾽ ἀλλόκοτη ἀθωότητα νὰ τρέχει ἀφήνεις

ἀπ᾽ τὰ μεταξωτά σου βλέφαρα, ὅποτε τὰ κλείνεις·

τὰ δὲ γλυκά σου χείλη μόνο ἡ προσευχὴ σ᾽ τ᾽ ἀνοίγει,

καὶ δὲν τ᾽ ἀσκούμπησε φιλιοῦ σκϊὰ οὔτε τόσο λίγη...

Μὰ νὰ μοῦ πεῖς, ζητῶ, στ᾽ ἀφτί μου, ὦ κόρη κοραλλένια,

μὲ τὴ φωνούλα σου τὴν ἁπαλὴ σὰν σατινένια:

ἐκεῖνον ποὺ ὀνειρεύεσαι, ἂν τὸν ἔβλεπες στὸν ὕπνο,

στὴν ὥρα τοῦ χοροῦ τὴ χαρωπὴ ἢ στὸ ἐοίωνο δεῖπνο·

κι ἂν ἔνιωθες τὰ χείλη σου φωλιὰ νά ᾽ν᾽ τῶν δικῶν του,

νὰ τρέχουν στὸ κορμί σου μὲ τὸ πάθος τῶν σπασμῶν του,

νὰ τὸ φιλοῦν παντοῦ καὶ νὰ τρυγοῦν τ᾽ ἀρώματά σου

ἀπ᾽ τὶς σκληρές σου τὶς θηλές· κι ἂν ἔπειτα ἀγκαλιά σου

τὸν εἶχες μὲ ὅλα τὰ βαθιὰ καὶ φλογερὰ φιλιά του

κι ὀνειρευόσουν πὼς πεθαίνεις μὲς στὴν ἀγκαλιά του

ἀπ᾽ τὶς πολλὲς χαρές, τὶς ἡδονὲς ποὺ θὰ γευόσουν,

γλυκιὰ χλομὴ κοπέλα, πές μου ἂν θ᾽ ἀντιστεκόσουν.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.