RAFAEL ALBERTI
Ο ΟΡΓΙΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Είναι πύλες αιμάτων,
χιλιετίες μίσους,
βροχές μνησικακιών, θάλασσες.
Τί σού ’κανα, πες μου,
και τους τινάζεις;
Γιατί με την ξινή σου ανάσα
μού πυρπολείς τους αγγέλους μου όλους;
Τσεκούρια και αστραπές
λίγο μου φτουράνε εμένα.
Ένοπλες νύχτες όχι, μήτε άνεμοι
αφοσιωμένοι.
Χιμάς, μου επιτίθεσαι,
με σέρνεις ανδράποδο
στο φως σου, που δεν είναι φως δικό μου,
για να με τορνέψεις.
Στο ξινό σου το φως, το τόσο ξινό,
που δεν δαγκώνει κανέναν.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου