ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑΣ ΤΑ ΑΛΟΓΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑΣ ΤΑ ΑΛΟΓΑ

       Χαρισμένο στον Δημήτρη

Οι στοχασμοί είναι τ’ άλογα που χαλινάρι

δεν ξέρουν ούτε κι όταν γίνουν λόγος, λέξεις·

στα ερέβη λάμνουν λάμποντας, στις περιπλέξεις

του νου βουτούν, οικείους στίβους τρέχουν· χάρη

στον καλπασμό τους γίνεται ακουστό φανάρι

ακόμα και η άπνοια που σαρώνει τις ορέξεις

του θυμοειδούς: αυτές, που για να τις αντέξεις,

φορτώνεις κι άλλο των σημασιών τα βάρη.

Απ’ τό ’να βάθος πέφτοντας σ’ έν’ άλλο βάθος

(κυλώντας μάλλον) κανονίζεται ό,τι λάθος

ακούγεται· με νόημα φωτός μια στήλη

αρμόζεται (α λα Σεγκαλέν) και η γνωριμία

του αγνώστου αρθρώνεται απ’ του λυρισμού τα χείλη.

Το ποίημα περίσταση είναι – συγκυρία.