FEDERICO
GARCÍA LORCA
ΣΤΗΝ
ΚΑΤΑΛΙΝΑ ΒΑΡΘΕΝΑ
Σκιά
ονείρου είν’ η φωνή σου.
Τα
λόγια σου
–στον
κοιμισμένο αέρα– είναι
πέταλα
ρόδων λευκών.
Την
ομίχλη τα μάτια σου έχουν
των
παλιών πρωινών.
Μάτια
γλυκά, νυσταγμένα, και
τα
έχουνε φλομώσει τ’ απέραντα πέρατα.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου