JEAN
MALRIEU
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
ΓΡΑΜΜΑ
Τα
γραπτά μένουν
Σ’
αγαπώ
Πετάω
ναι πετάω μακριά
Κυνηγώντας
τους ίσκιους μας
Αντίο
στο ακριβές λεπτό της ώρας
Εκεί
όπου η αγάπη μου είναι κραταιότερη απ’ τον θάνατο
Οπότε
και θα ξέρουμε πόσο το εφήμερο μου
Που
σου έδωσα
Καθώς
και όχι μόνο ένας θα μιλήσουν για μένα και θα πουν
Αγάπησα
πιο πολύ από αυτόν
Υπέφερα
όσο κι αυτός
Αλλά
και όχι μόνο μία θα βγει να πει
Εγώ
είμαι πι’ όμορφη από κείνην
Γιατί
κανείς δεν θα ξέρει
Τα
γραπτά μένουν
Κι
εγώ ξεθωριάζω
Εγώ
που δεν ήμουν παρά μόνο άντρας
Και
εσύ που ήσουν τα πάντα
Και
είσαι εσύ που θα μας κάνεις εμάς να ζούμε στη μνήμη των ανθρώπων
Ναι
εγώ τώρα σαν νεκρός σου μιλάω
Τα
γραπτά μένουν
Κι
εγώ επίσης γράφω όλο γράφω
Κερδίζω
την αθανασία τούτην εδώ τη στιγμή
Φέρνω
το στέρνο μου στο ύψος των διασήμων εραστών
Γιατί
σ’ αγαπώ έτσι όπως αναπνέουμε
Σ’
αγαπώ έτσι όπως ζούμε
Η
ζωή μου είναι ζωή ανθρώπινη
Και
το αίμα μου εγώ το έχω στοίχημα παίξει
Τα
γραπτά μένουν
Εγώ
ξεμακραίνω απομακρύνομαι
Αντίο
Ο
καιρός είναι υπέροχος σήμερα
Τα
μάτια σου είναι το τέλειο μπλε
Μοιάζουν
θά ’λεγες σωστά στο μελάνι
Γράφω
τα μάτια σου
Σαν
μια ήσυχη ώρα σαν κι αυτήν της ποίησης και της ζωής
Είναι
η ώρα που φτιάχνονται ποιήματα
Η
σάρκα σου χιόνι κι εγώ γράφω το χιόνι
Γιατί
είναι όμορφο και γιατί είναι αλήθεια
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου