ΤΡΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΑΠΦΩΣ
1.
Στεφάνια, ω Δίκη, ερωτικά στην κόμη σου να βάλεις
που τ’ απαλά σου χέρια με άνηθου κοτσάνια δένει·
λουλούδια ωραία έχουν, και οι μακάριες Χάριτες τα βλέπουν,
τα χαίρονται· μονάχα τ’ αστεφάνωτα κορίτσια
το βλέμμα αλλού γυρίζουν…
2.
Εγώ μνησίκακος και οργίλος δεν θα γίνω πάλι,
όπως παλιά. Έχω τα μυαλά μου σώα, ήσυχα…
3.
Να μείνεις φίλος, μα για σύνευνή σου
νεότερη κοπέλα πάρε· πώς να
τ’ αντέξω, πές μου, τώρα εγώ μαζί σου
να ζω και νά ’μαι πάντα η πιο μεγάλη;
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου