ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
Ο ΚΥΡ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΑΠΦΩ
Ἀπ᾽ τὴ Δεξαμενὴ σοῦ γράφω τώρα
καὶ μὲ φωτογραφίζει ὁ Νιρβάνας.
Μελέτησα τὰ μελικά σου· ὅλως δὲ
συνεκινήθην.
Καὶ στίχους σου προέκρινα δι᾽ ἐμένα:
«μειδειαίσαισ᾽ ἀθανάτωι προσώπωι»,
«μαινόλαι θύμωι», «ἄστερες μὲν ἀμφὶ
κάλαν σελάνναν»·
αἱ λέξεις σου ποὺ λένε ὅτι ὁ Ἔρως-ἥρως
σοὶ ἐτίναξε τὰς φρένας, μ᾽ ἐμαγεῦσαν —
τὰς ἤκουον σὲ ρόδιν᾽ ἀκρογιάλια
μυνιριζούσας·
μελίλωτος ὁ λόγος σου, ἀνθεμώδης,
τὸν ἐφαρμόζω εὐτάκτως στὰ γραπτά μου,
καὶ ἂς εἶναι χρησιμότητος, ναί, μὴ πα-
ραδεδεγμένης
αἱ διηγήσεις ἃς συγγράφω ἐπὶ ἔτη.
ἐμμένω ἐν τούτοις. Χαῖρε, ὦ Μοῦσα, χαῖρε!
Κι ἐγὼ σὰν σένα «καὶ ποθήω καὶ μάομαι».
Παπαδιαμάντης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου