RAINER MARIA RILKE
ΠΡΟΑΙΣΘΗΜΑ
Σημαία είμαι καθώς που την τυλίγει των περάτων κρέπι·
και προαισθάνομαι τους άνεμους που φτάνουνε και να τους ζήσω πρέπει,
ενώ τα πράγματα από κάτω μου καν δεν σαλεύουν:
ακόμα οι θύρες κλείνουν απαλά, στα τζάμια έχει γαλήνη·
δεν τρίζουν τα παράθυρά μου ακόμα, η σκόνη μες στο βάρος της ακόμα μένει.
Τις καταιγίδες τις γνωρίζω, και σαν θάλασσα είμαι ταραγμένη.
Και ξεδιπλώνομαι και αναδιπλώνομαι επιμόνως
Και πέφτω και είμαι εδώ τελείως μόνος
Στην καταιγίδα τη μεγάλη μέσα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου