ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΔΑ ΕΓΩ

JAROSLAV SEIFERT

ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΔΑ ΕΓΩ

Μόνο μιά φορά είδα εγώ
ήλιο τόσο μα τόσο ματωμένον.
Κι έκτοτε ουδέποτε ξανά.
Κατέβαινε στον ορίζοντα

κι ήτανε να τον λυπάσαι
που σού ’δινε την εντύπωση
πως κάποιος είχε σπάσει την πύλη της κόλασης.
Πήγα και ρώτησα το αστεροσκοπείο
και τώρα ξέρω πια το γιατί.

Η κόλαση, το ξέρουμε, είναι παντού
και περπατάει με τα δυό της τα πόδια.
Ο παράδεισος όμως;
Ο παράδεισος ίσως να μην είναι τίποτ’ άλλο
πάρεξ ένα χαμόγελο
που περίμενε καιρό πολύ να σκάσει,
ή και δύο χείλη
που ψιθυρίζουν τ’ όνομά μας.
Κι έπειτα εκείνη η σύντομη στιγμή η ιλιγγιώδης
οπού και μας επιτρέπεται να ξεχάσουμε χωρίς πολλά-πολλά
την κόλαση εκείνη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.