MICHELANGELO
BUONARROTI (1475-1654)
ΕΔΩ ΑΠ’ ΤΑ ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΑ ΣΠΑΘΙΑ ΕΚΠΟΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΡΑΝΗ
Εδώ απ’ τα δισκοπότηρα σπαθιά εκπονούν και κράνη
και χούφτες-χούφτες σπαταλάνε του Χριστού μας το αίμα·
τ’ αγκάθια κι ο σταυρός ακόντια, λόγχες γίναν· και, μα
το Θεό, κι ο Ιησούς ακόμα την υπομονή του χάνει.
Αν απ’ την Αβινιόν ξαναγυρίσει εδώ, θα φτάνει
στ’ αστέρια το χυμένο του αίμα. Και δεν είναι ψέμα
στη Ρώμη πως τη σάρκα του πουλάν, κι ούτ’ είναι θέμα
οι δρόμοι πως της αρετής είν’ ανοιχτοί στην πλάνη.
Μα κι αν τα επίγεια πλούτη χάσω στον ενθάδε βίο,
όσα έγιναν εδώ εσωτερικώς αλλάξει μ’ έχουν·
ποινή Γωργούς από τον Πάπα ως Άτλας ας εκτίω!
Αν όμως και οι ουρανοί τη φτώχια εγκρίνουν και αντέχουν,
εμείς πώς θα κερδίσουμε το εκ Θεού υψηλό βραβείο,
αν τέρατα μάς τρώνε τη ζωή ή την αποσυνέχουν;
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
*********************
QUA SI FA
ELMI DI CALICI E SPADE
Qua si fa
elmi di calici e spade,
e 'l sangue
di Cristo si vend' a giumelle,
e croce e
spine son lance e rotelle;
e pur da
Cristo pazienza cade!
Ma non
c'arivi più 'n queste contrade,
chè n'andré
'l sangue suo 'nsin alle stelle,
poscia che
a Roma gli vendon la pelle;
e èci
d'ogni ben chiuso le strade.
S' i' ebbi
ma' voglia a posseder tesauro,
per ciò che
qua opera da me è partita,
può quel
nel manto che Medusa in Mauro.
Ma se alto
in cielo è povertà gradita,
qual fia di
nostro stato il gran restauro,
s' un altro
segno amorza l'altra vita?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου