ΔΙΕΘΝΕΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

ΔΙΕΘΝΕΣ

Δεν λέγω λόγια  σπέρνω στο χαρτί

Δεν ασχολούμαι με την μοίρα ή την λίρα

Και βλέπω πάντα στα μάτια την ζωή

Σαν νά ’ταν όμορφη παρθένα ή ζωντοχήρα.

Καμμιά φορά στον δρόμο σταματώ

Στραγάλια ν’ αγοράσω ή φουντούκια

Και λέγω καμμιά φορά έναν σκοπό

Που τραγουδιέται –δόξα τω Θεώ–

Χωρίς μπουζούκια.

Και όταν το βράδυ πέφτει η σιγαλιά

Πηγαίνω τα’ άλογά μου να ποτίσω

Και ως κατουράν ή πίνουνε νερό

Τα ραδιόφωνα τριγύρω μου σκορπούν

Πότε του Χαίντελ το «Αλληλούια»

Πότε μιαν άρια από την «Κάρμεν» ή την «Τόσκα»

Κ’ αίφνης –σε άλλες στιγμές–

Σαν ξέσπασμα μιας προσευχής

Ακούω τον ύμνο της Διεθνούς από την Μόσχα.

Από το βιβλίο: Ανδρέας Εμπειρίκος, «Αι γενεαί πάσαι ή Η σήμερον ως αύριον και ως χθες», Άγρα, Αθήνα 1984.

Ο πίνακας είναι της Θάλειας Ξενάκη.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΡΥΓΓΑΚΗΣ: ΔΙΕΘΝΕΣ