ΕΡΩΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

MARIO BENEDETTI

ΕΡΩΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Κρίμα να μην είσαι μαζί μου

όταν κοιτώ το ρολόι και είναι τέσσερεις

και τελειώνω τη σελίδα και μένω σκεφτικός δέκα λεπτά

και τεντώνω τα πόδια όπως κάθε απόγευμα

και κάνω να έτσι τους ώμους μου να μου ισιώσει η πλάτη

και στύβω τα δάχτυλά μου και βγάζουν ψέματα.

Κρίμα να μην είσαι μαζί μου

όταν κοιτώ το ρολόι και είναι πέντε

και είμαι αριθμομηχανή που μετράει συμφέροντα

ή δύο χέρια που χοροπηδάνε πάνω σε σαράντα πλήκτρα

ή έν’ αφτί που ακούει σαν ωτακουστής τα πάντα

ή ένας τύπος που φτιάχνει αριθμούς να λένε αλήθειες.

Κρίμα να μην είσαι μαζί μου

όταν κοιτώ το ρολόι και είναι έξη.

Θα μπορούσες νά ’χες έλθει να μου κάνεις έκπληξη

και να μού ’λεγες «Πώς πάει;» και να μέναμε

εγώ με το κόκκινο σημάδι απ’ το κραγιόν σου

εσύ με το μπλε σημάδι απ’ τα καρμπόν μου.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.