ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Η ΜΟΥΣΙΚΗ
Καμιά φορά τα βράδια, ιδιαίτερα όταν βρέχει, ο νους μου
ταξιδεύει – πιο συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Και τότε ξεπροβάλλει ο καθηγητής
του βιολιού. Φορούσε μια ξεθωριασμένη ρεντιγκότα και μια περούκα μαδημένη – γελούσαμε
μαζί του. Αλλά όταν μετά το μάθημα έμπαινε η μητέρα στην κάμαρα (για χάρη της
ίσως) έπαιζε κάτι διαφορετικό – μια μελωδία ήρεμη και σοβαρή που μας έκανε να
σοβαρευόμαστε κι εμείς άξαφνα, σα να μαντεύαμε αόριστα ότι στο βάθος η μουσική
δεν είναι πάθος ή όνειρο, νοσταλγία ή ρεμβασμός,
αλλά μιά άλλη δικαιοσύνη.
Από την ποιητική συλλογή: «βιολέτες για μια εποχή» (1985).
Από το βιβλίο: Τάσος Λειβαδίτης, «Ποίηση», τόμος τρίτος,
Κέδρος, Αθήνα 1988, σελ. 284.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου