FRANTIŠEK HALAS
ΒΡΑΔΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΡΕΛΑΤΗ
Μια βραδιά στην Αρελάτη
ένας γέρος και μια γραία
έκατσαν σε μία πόρτα
τ’ αμφιμέλανό της έμπα
έμοιαζε θα πεις μνημείο
με τους δυό μαζί του τότε
σαν καχεκτικά αγιοκέρια
που παράπλευρα εκεί ελυώναν
Ξαφνικά σηκώθηκεν ο γέρος
πάνω μετά βίας όρθιος
–βγάνει απ’ το κλουβί το καναρίνι–
κι αρχινάει να του μιλεί με τρυφερόλογα
θαυμαστώ τω τρόπω
σήκωσε κι η γραία τ’ άδεια της τα μάτια
σαν ν’ αναθυμήθηκε τον χρόνο
σαν να της έπιασε την πάρλα
κάποιος νεανίσκος από δίπλα
Και κατόπιν πέφτει η νύχτα
που μεταμορφώθη σε παλέττα
και κατάστικτη απ’ το χρυσάφι των αστέρων
έπιασε μετά και έναν
τον κουβάλαγε μαζί της
είταν βεβαίως
ο Βικέντιος Βαν Γκογκ
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου