PABLO
NERUDA
ΤΟ
ΓΕΛΙΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΪΟ ΔΕΝΤΡΟΥ ΠΟΥ ΜΙΣΑΝΟΙΓΜΕΝΟ
Τὸ γέλιο σου εἶναι γέλϊο δέντρου ποὺ μισανοιγμένο
τό ᾽χει μι᾽ ἀχτίδα, μι᾽ ἀστραπή, ἀσημὶ ἕν᾽ ἀστροπελέκι
ποὺ ἀπ᾽ τὸν οὐρανὸ ἔπεσε νὰ σπάσει στὸ ποτήρι
χωρίζοντας στὰ δυὸ μὲ μιὰ μόνο σπαθιὰ τὸ δέντρο.
Στὰ ὑψίπεδα μονάχα πού ᾽χουν τοῦ χιονιοῦ τὰ φύλλα
γεννιέται γέλιο σὰν κι αὐτό, πολυαγαπημένη:
τὸ γέλιο εἶναι τοῦ ξαμολυτοῦ στὰ ὕψη ἀγέρα,
τῆς ἀροκάριας ἔθιμο, πολυαγαπημένη.
Ἀπὸ τὴν κορδιγιέρα καὶ ἀπὸ τὸ Τσιγιὰν ἐφάνης
νὰ κόψεις μὲ τοῦ γέλιου τὸ μαχαίρι τὰ σκοτάδια,
τὴ νύχτα, τὸ πρωὶ καὶ τοῦ μεσημεριοῦ τὸ μέλι.
Στὸν οὐρανὸ ἂς πηδήξουν τὰ πουλιὰ μέσ᾽ ἀπ᾽ τὰ φύλλα
τὴν ὥρα ποὺ μιὰ σπάταλη τοῦ στόματός σου λάμψη
θὰ βγεῖ ( : τὸ γέλιο σου) τὸ δέντρο τῆς ζωῆς νὰ
σπάσει.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου