ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ ΑΥΤΗ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΡΤΙ, ΟΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ

 

PABLO NERUDA

 

ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ ΑΥΤΗ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΡΤΙ, ΟΠΟΥ ΕΧΟΥΝ  ΓΡΑΨΕΙ

 

Καὶ ἡ λέξη αὐτή, αὐτὸ τὸ χαρτί, ὅπου ἔχουν γράψει

τὰ χίλια χέρια ἑνὸς μοναδικοῦ χεριοῦ, δές,

δὲν μένει μέσα σου, ὄνειρα δὲν παραστέκει·

στὸ χῶμα πέφτει: ἐκεῖ ἔχει τὴ συνέχειά του.

 

Καθόλου δὲν πειράζει ἂν τὸ φῶς ἢ τὰ ἐγκώμια

πηδήξουν ἔξω ἀπ᾽ τὸ ποτήρι καὶ χυθοῦνε —

ἂν τοῦ κρασιοῦ ἦταν ἕνα ἐπίμονο φρικίασμα...

τὰ χείλη σου ἂν μὲ ἀμάραντο ἤτανε βαμμένα.

 

Ἡ συλλαβὴ ἡ βραδύπορη ἄλλο πιὰ δὲν θέλει

ὅ,τι ὁ ὕφαλος μονίμως φέρνει-ξαναφέρνει

ἀπὸ τὶς ἀναμνήσεις μου μὲ ἀφροὺς ὀργίλους:

 

μονάχα τ᾽ ὄνομά σου ἐπιθυμεῖ γραμμένο.

Μὰ κι ἂν τυχὸν τὸ κρύψει ἡ θλίψη τοῦ ἔρωτά μου,

θὰν τὸ φωνάξει ἡ ἄνοιξη μὲ τὸ ποὺ θά ᾽ρθει.

 

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.