ARTHUR RIMBAUD
ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ
Γκρίζοι ουρανοί κρυστάλλινοι. Σχέδιο με γέφυρες αλλόκοτο: ετούτες εδώ ίσιες, αμφίκυρτες εκείνες κεί πέρα, άλλες να κατεβαίνουνε ή να κυρτώνουνε υπό γωνία επάνω από άλλες, αυτά δε τα σχήματα να επαναλαμβάνονται και ν’ ανανεώνονται στα υπόλοιπα φωτισμένα κυκλώματα του καναλιού, αλλά όλα τους να είναι ανεξαιρέτως τόσο λεπτοφυή και ανάλαφρα, που οι κατάφορτες με τρούλους όχθες και χαμηλώνουν και υπομειώνονται. Κάποιες από τούτες τις γέφυρες κουβαλούν ακόμα και τώρα στη ράχη τους παραγκοκάλυβα. Άλλες στηρίζουν άλμπουρα, ταμπέλες και ετοιμόρροπα στηθαία. Συγχορδίες ελάσσονες διασταυρώνονται και ρέουν, χορδές ανεβαίνουν σαν σκοινιά από των οχθών τα πρανή. Βλέπεις ένα κόκκινο σακάκι, μπορεί μάλιστα κι άλλα κοστούμια και όργανα μουσικά. Νά ’ναι άραγε όλα τούτα τίποτα παλαιικοί σκοποί, ή τάχα κομμάτια από συναυλίες για αρχοντογεννημένους, ή μήπως και απομεινάρια ύμνων λαϊκών; Το νερό είναι γκρίζο και γαλάζιο, πλατύ σαν θαλάσσιος βραχίονας. — Μι’ αχτίδα λευκή, πέφτοντας από τον ουρανό, χαλάει τελείως αυτήν εδώ την κωμωδία.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου