FEDERICO
GARCÍA LORCA
ΤΣΙΓΓΑΝΙΚΟ
ΚΕΦΑΛΟΜΑΝΤΗΛΟ
Η κοπελιά μου εσύ σαν
ήσουν,
της άνοιξης τ’ άσπρο κορίτσι,
του αλόγου μου τα πόδια
εντύναν
τέσσερα πέταλα ασημένια.
Μικρό πηγάδι είν’ το
φεγγάρι·
δεν έχουν τα λουλούδια
αξία·
τα μπράτσα σου μονάχα
αξίζουν
που μ’ αγκαλιάζουν κάθε
βράδυ.
Τσαγκάρη μου, καλέ
τσαγκάρη,
τα δυό που μού ’φτιαξες
παπούτσια
αστέρια δύο είναι κι
όλο λάμπουν
στ’ ωραίο της το
μεσοφόρι.
Το ξέρουν όλοι ότι έχει
ώρες
εικοσιτέσσερις η μέρα·
και εικοσιεπτά αν είχε,
τότε
θα σ’ αγαπούσα άλλες τρεις
ώρες.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου