ΑΝΥΤΗ
ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
1. [ΟΙ ΟΛΟΦΥΡΜΟΙ ΤΗΣ ΚΛΕΙΝΑΣ]
Πόσες και πόσες δεν εδάρθηκε φορές με ολοφυρμούς σαν μάνα η Κλείνα
στης θυγατέρας της το μνήμα, της Φιλαινίδας, πάνω,… και με τί φωνές,
με τί σκουξίματα καλούσε πάντα πίσω την ψυχή της, που ανύμφευτη
τα μουντά και φουσκωμένα εδρασκέλησε νερά του Αχέροντα.
2. [ΤΟΥ ΟΔΟΙΠΟΡΟΥ]
Κάτω από τούτη τη φτελιά να ξεκουράσεις, ξένε, έλα το κατάκοπο κορμί σου
γλυκοφυσάει τ’ αγέρι εδώ, τα φύλλα της γι’ άκου τι απαλά θροΐζουν!
Και πιές κι απ’ της πηγής το δροσερό το στόμα· γιατί όσοι οδοιπορούν
στο θερινό λιοπύρι μέσα απάγκιο πιο καλό από τούτο ’δω δεν πρόκειται να βρούνε.
3. [Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΡΑΤΩΣ]
Και να τα λόγια τα στερνά που ’πε του πατέρα της του αγαπημένου η Ερατώ
στο κλάμα μέσα βουτηγμένη και σφιχταγκαλιάζοντάς τον:
«Πατέρα μου καλέ, δεν είμαι άλλο για σένα, φεύγω: ο θάνατος ο σκοτεινός,
ο Χάρος ο κατάμαυρος, τα γαλανά μου μάτια τώρα πια μου τά ’χει σκεπασμένα».
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου