RAINER MARIA RILKE
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Αυτό που αποχαιρετισμό το λένε τό ’χω νιώσει.
Πολύ καλά το ξέρω: είναι Κάτι φρικαλέο,
γριφώδες και χωρίς πληγές, που ξαναδείχνει –λέω–
πράγμα όμορφα φτιαγμένο ως έρχεται να το τελειώσει.
Πόσο άοπλος ήμουν, όταν το παρατηρούσα, ω πόσο!
Μα και όταν, ναι, με κάλεσε και μ’ άφησε να φύγω
κι έμεινε πίσω αυτό: όλες οι γυναίκες μοιάζαν λίγο
νά ’ν’ κάτι και λευκό, ένα νεύμα μόνο νά ’ν’, που ωστόσο
δεν αφορούσε καν εμένα, κι όμως είχε πιάσει
να κάνει κι άλλο νεύμα, σιγανό και δίχως κέντρο,
ακατανόητο, από δαμασκηνιά ίσως, από δέντρο,
απ’ όπου κάποιο κουκοπούλι επέταξε με βιάση.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου