GEORG TRAKL
ΠΡΙΝ
ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
Πουλιών
πολλές φωνές λαλούν, τ’ αφώτιστα φωτίζουν·
ο
θρος από πηγές και δέντρα: αβάσταχτο μαράζι·
τα
σύννεφα ψηλά μια λάμψη ροδαλή κουρδίζουν
σαν
πόθο αγάπης πρώιμο· και η νύχτα, μπλε, χαράζει.
Το
χάραμα τα χέρια του τα ντροπαλά τ’ απλώνει
στην
κοίτη του έρωτα, που απ’ τον πυρετό βαθαίνει·
των
χαλαρών φιλιών η μέθη τώρα τελειώνει
με
τα όνειρα, και γελαστή και μισοξύπνια μένει.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου