ΜΠΑΛΑΝΤΑ

GEORG TRAKL

ΜΠΑΛΑΝΤΑ (2)

Καρδιά πονάει και αργολειώνει· δεν τη βρίσκεις πού ’ναι:

είν’ η πατρίδα της πολύ-πολύ μακριά από δω –

αλλόκοτη πως έχει λεν την όψη όσοι τη δούνε.

Η νύχτα κλαίει και θρηνεί σε κάποια εξώπορτα, ω!

Στη μαρμαρένια σάλα μέσα ανάβουν, καίνε φώτα –

αποπνιξία, αποπνιξία! Ποιός να πεθαίνει εδώ;!

Και κάποιος ψίθυρος Ω, μα δεν θα ρθείς; σαν να ερώτα.

Η νύχτα κλαίει και θρηνεί σε κάποια εξώπορτα, ω!

Καυτά αναφιλητά: το φως, ω, νά ’βλεπε η ψυχή σου!

Σκοτάδι, σκοτεινιά έπεσε παντού: κι εκεί κι εδώ –

λυγμοί καυτοί: αδελφέ, παρακαλέσου, προσευχήσου!

Η νύχτα κλαίει και θρηνεί σε κάποια εξώπορτα, ω!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.