ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤΙΑ

ALÍ CHUMACERO

ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΤΙΑ

Επιβλητικότητα άστατης τίγρης, εδώ στα μάτια της

τριγυρίζει ο πειρασμός κι ένα ναυάγιο

κοιμάται πάνω σε αχάτες παρωχημένους που καρτερούν

την ανέλπιστη μέρα της τρομάρας και του δέους

σε εποχές ποδοπατημένες από ιππότες επελαύνοντες.

Οργή της όψης, η βία

είναι ποτάμι που σφεντονίζει την κοιλάδα στη γαλήνη,

αμηχανία όπου ο χρόνος εγκαταλείπεται

σ’ ένα ρεύμα ανάλογο μες στο ακίνητο, ρεύμα στην ηρεμία

μέσα λουσμένο, για να επαναλάβει

την ίδια φράση ίσαμε πίσω την πρώτη-πρώτη συλλαβή.

Μόνο η ηχώ κάτω απ’ το νερό επιμένει

με σφρίγος αδιάκοπο, και ο τυφώνας σταθμεύει

χρονοτριβώντας, εκτοπισμένος και αφήνοντας

παντού στα μάκρη έναν κόσμο δεινών κοπώσεων.

Αν ίσως καταλαβαινόμασταν, επίλογος

θα ήτανε ο στοχασμός ή κάποια βέβηλη μουσική,

μια συγχορδία που διακόπτει σχόλες

όπως το σταφύλι καταλύει ιλιγγιωδώς το χρώμα

και το ημίφως ανασαίνει στα βλέμματα μέσα.

Ας πάμε μυρωμένοι στην ταβέρνα όπου

ευωδιάζει ο ατμός που προηγείται

και ας κατέλθουμε στο πορνείο

χάριν της λήθης και με προσδοκίες

γιατί το κάλλος εν τέλει στοχαζόμαστε.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.