RENÉ CHAR
ΤΩΝ
ΙΡΟΚΕΖΩΝ Ο ΩΡΙΩΝ
Μπροστά στο θρυψαλιασμένο ρολόι των
χιλιετιών μας γιατί θα πρέπει εμείς να πονάμε και να υποφέρουμε; Μια κάποια
δεισιδαιμονία δεν μας ευγενίζει μήπως; Ο Ωρίων, ο ξυλουργός του ατσαλιού; Ναι, αυτός
πάντα και πάντα· και έναντι πάντων ημών. Η μάζα της ανθρώπειας περιπέτειας –σήμερα
το πρωί σπασμένη, αποβραδίς και πάλι κολλημένη– περνάει ξανά από κάτω απ’ τις γιγαντιαίες
γέφυρές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου