ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ
ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ ΔΕ ΘΑ ΒΡΕΙΣ
Οι βάτραχοι διψούν
τα κοράκια πεινούν
κι η φωνή των γλάρων
που ο αγέρας έδιωξε από τη θάλασσα
είναι φωνή φόβου –
αυτή με συγκινεί.
Αλλού η γης πολύ διαφέρει
δεν ακούγονται βατράχοι
δεν ακούγονται κοράκια
το χώμα εφοδιάζεται εκεί με ασφοδέλους
τρέμουν όταν τα χτυπά ο άνεμος.
Όπου κι αν πάω αναγνωρίζω την κατεύθυνση των δρόμων.
Από το βιβλίο: Νικόλαος Κάλας, «Οδός Νικήτα Ράντου», Ίκαρος,
Αθήνα 1977, σελ. 30.
ακόμη κι ο φόβος όταν νιώθεις έρημος μπορεί να μετουσιώνεται σε πιστή παρέα προτιμώτερη από την απόλυτη μοναξιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό βράδυ