ΠΡΩΙ

 

PIERRE REVERDY

 

ΠΡΩΙ

 

Το σιντριβάνι κυλάει τα νερά του στην πλατεία του θερινού λιμανιού

Με μειδιάματα λάμπει ο ήλιος μέσ’ απ’ το νερό

Οι φωνές που μουρμούριζαν είναι πολύ πιο μακριά

Έχουν μείνει απλώς ακόμα κάτι φρέσκα κουρέλια τους

Τον θόρυβο τον ακούω

Εκείνες όμως πού είναι;

Τί ν’ απόγιναν τα καλάθια τους τα λουλουδιασμένα;

Οι τοίχοι έβαλαν όρια στο βάθος του πλήθους

Και ο άνεμος εσκόρπισε τα κεφάλια που μιλούσαν

Οι φωνές έχουν απομείνει σχεδόν ίδιες

Οι λέξεις έχουν πάρει θέση μες στα δυο μου τ’ αφτιά

Ενώ και η παραμικρή κραυγή

Τις κάνει να πετούν και να φεύγουν μακριά

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.