ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΑΡΑΚΗΣ (1949)

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Μια μέρα βροχερή του Νοεμβρίου κατηφόριζα

στο πίσω μέρος της Αθήνας, δρόμους πνιγηρούς και βρέθηκα

στη Σοφοκλέους, λίγο πριν την Αθηνάς, βαρύθυμος

να προχωρώ, θαμπά να βλέπω τοίχους

αυτοκίνητα κι ομπρέλες· τότε

ξαφνικά θυμήθηκα

που υπάρχουνε στον κόσμο ποιητές, ο Τέλλος Άγρας

μια τέτοια μέρα πέρασε από δω αναποφεύκτως

ήταν αλλιώς η Αθήνα τότε, όμως ο Άγρας

ζούσε μια μέρα μελαγχολική του Νοεμβρίου τόσο δική του

πύκνωσε κι άλλο η βροχή, σκοτείνιαζε

από σύννεφα βαριά, κανείς δεν είδε

ένα χαμόγελο που χάραξε για μια στιγμή στα χείλη μου καθώς

ίδιος φαινόμουν που συνέχιζε το δρόμο του, διαβάτης

ίδιος τον ίδιο δρόμο όπως και πρώτα.

Από το βιβλίο: Σωτήρης Σαράκης, «Η τελετή», Νεφέλη, Αθήνα 2006, σελ. 19.