Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010
ΡΟΒΕΡΤΟ ΧΟΥΑΡΡΟΣ
ROBERTO JUARROZ
HEMOS AMADO JUNTOS TANTAS COSAS
Hemos amado juntos tantas cosas
que es difícil amarlas separados.
Parece que se hubieran alejado de pronto
o que el amor fuera una hormiga
escalando los declives del cielo.
Hemos vivido juntos tanto abismo
que sin ti todo parece superficie,
órbita de simulacros que resbalan,
tensión sin extensiones,
vigilancia de cuerpos sin presencia.
Hemos perdido juntos tanta nada
que el hábito persiste y se da vuelta
y ahora todo es ganancia de la nada.
El tiempo se convierte en antitiempo
porque ya no lo piensas.
Hemos callado y hablado tanto juntos
que hasta callar y hablar son dos traiciones,
dos sustancias sin justificación,
dos sustitutos.
Lo hemos buscado todo,
lo hemos hallado todo,
lo hemos dejado todo.
Únicamente no nos dieron tiempo
para encontrar el ojo de tu muerte,
aunque fuera también para dejarlo.
Το υλικό της ανάρτησης μάς το έστειλε η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου κ. Collien Fernandes.
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
JUARROZ (ROBERTO)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτό είναι το ποίημα το αφιερωμένο στον Πόρτσια, Γιωργή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το παράλληλο, Ιταλικά Σολωμού Κεβέδο είναι μια απόλαυση... σκάει και κανένα τρίτο μεταξύ για ξεκούραση.
Να είσαι καλά
Ευχαριστώ για την αφιέρωση
Μίχος
@ Μιχος: Γειά σου, κι εσένα φίλε, με τα ωραία σου. Την αφιέρωση την λαμβάνεις δικαιωματικά. Τόσα χρόνια υπηρετείς ανυστερόβουλα τον ισπανόφωνο λόγο στη γλώσσα μας. Χαίρε.
ΑπάντησηΔιαγραφή