VICENTE ALEIXANDRE
ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ
ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ
Ι
Σε
τούτη τη νεκρή την πόλη υπάρχει σκόνη ζωντανή.
Στο
επίπεδο του εδάφους διαβαίνει το ψύχος.
II
Ω,
πόλη βυθισμένη στη σιωπή!
Τα
σπίτια όλα φτάνουνε στους ουρανούς.
III
Ανάμεσα
σε στήλες που δεν υπάρχουν ορθώνονται
φευγάτοι
και αγνοί όλοι οι εραστές.
IV
Κλαγγή
σπαθιών είναι οι πολεμιστές.
Μουσική
αιώνια σε νύχτα λευκή.
V
Κοιμάσαι,
κοπέλα μου; Α, όχι, τίποτα δεν πάει χαμένο.
Απλώς
σε σκέφτηκα, πράσινη είναι του ματιού σου η κόρη.
VI
Ω,
μεγαλείο αυτής της ακέραιης κραυγής.
Άγρια
πόλη σε λόφο επάνω αιώνιο.
VII
Η
γυμνή η πέτρα. Μία πλάκα μόνο.
Νουμάνθια
τ’ όνομά της, ολόρθη, συμπαγής.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου