ΧΑΟΣ

 

VINCENT BOUNOURE

 

ΧΑΟΣ

 

Μόλις εσφαγιάστηκε η αυταρέσκειά μας,

Τα μπηγμένα βαθιά στη μνήμη των αγγέλων νύχια,

Κατέβηκε εκείνη κρατώντας τις ιερές πέτρες στα χέρια της.

 

Η ελευθερία κάνει τα κεφάλια να κυλούν

Τέλεια

Καθώς ξεδιπλώνει η αυγή την κόμη της επάνω στους τάφους.

 

Την ώρα του σεντεφιού

Τα θαμπωμένα θηρία

Μας σέρνουνε με αλυσίδες,

Και είναι πιο γυμνά γιατί είναι μακριά και κάτω από το χρυσάφι

Βρίσκεται το μαύρο πνιγμένο μέτωπο,

Δίχως λαλιά όμως,

Κι ενώ εμείς ευλογούμε την καθαίρεσή μας.

 

Διπλασιάστε ό,τι ποντάρατε στη ρουλέτα

Ω λυγμοί πανέμορφοι.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.