ΣΤΗ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΓΗ

GEORG TRAKL

ΣΤΗ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΓΗ

Οσμή από ρεζεντά σε αρρώστων παραθύρια σεργιανίζει.

Παλιά πλατεία με τις καστανιές της: μαύρη, ερημωμένη.

Χρυσή τη στέγη σπάει μι’ αχτίδα και περνά και κατεβαίνει·

στων αδελφιών το ζεύγος ξάφνου επάνω πέφτει, τα σαστίζει.

Βρομόνερα, ψοφίμια και σαπίλα· απαλοτιτιβίζει

ο ζέφυρος μες στα καφέ κηπάρια· αβρότατο χορταίνει

όσον χρυσό έχει το λιοτρόπι, ενώ αχνοσβήνει και διαβαίνει

στον γαλανό αέρα του σκοπού η φωνή όντας σαν να κροταλίζει.

Οσμή από ρεζεντά. Η αμφιλύκη στους γυμνούς τούς τοίχους πάει,

και γίνεται ο ύπνος πια βαρύς της αδελφής. Ανακατεύει

την κόμη της τής νύχτας ο άνεμος, σελήνη τη χαϊδεύει.

Γαλαζωπός του γάτου ο ίσκϊος και αδύνατος γλιστράει

απ’ τη σαθρή τη στέγη, απ’ όπου η συμφορά όλο και ζυγώνει·

η φλόγα των κεριών η πορφυρή το μπόι της σηκώνει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.