Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΕΙΔΥΛΛΙΟ



GEORG TRAKL


ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΕΙΔΥΛΛΙΟ

Στ’ αστέρια κάποιος έρημος και μόνος πάει,
περνώντας απ’ το σιωπηλό το μεσονύχτι.
Το αγόρι απ’ των ονείρων βγαίνει πια το δίχτυ·
τη γκριζωπή όψη του η σελήνη τού χαλάει.

Θρηνεί η τρελή με τα μαλλιά ανακατωμένα
στο παραθύρι, στων καγκέλων τη γυαλάδα.
Στης λίμνης τα νερά και στη γλυκιά βαρκάδα
ζευγάρια λάμνουν τώρα, και είναι ερωτευμένα.

Μες στο μεθύσι ωχρός γελάει ο δολοφόνος
και ο τρόμος του θανάτου τους αρρώστους πιάνει·
χιλιογδαρμένη και γυμνή η καλόγρια κάνει
στον Λυτρωτή μετάνοιες να της φύγει ο πόνος.

Στον ύπνο οι μάνες τραγουδούν σαν γλυκογέρνουν
και ειρηνική τη νύχτα έχουν τα μωρά στα στήθια,
και μες στα μάτια τους φυλάνε την αλήθεια.
Τα γέλια στο πορνείο μέσα δίνουν-παίρνουν.

Στη μαύρη κάτω, την ανήλιαγή του κρύπτη
με τ’ άσπρο χέρι του ο νεκρός, και δίχως ήχο,
ιχνογραφεί σαρδόνια μια σιωπή στον τοίχο.
Ο νύσταλος στα παραμιλητά υποκύπτει.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου