Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Ότι έβγαλε ο Χριστός τον ύστατό του θρήνο

κι από ’ναν σπαραγμό εσείστηκεν η πλάση·

οι τεθνεώτες όλοι ενιώσαν τότε κείνο

τον φόβο, που ξανά μπορεί να σ’ ανεβάσει

στη γη. Άγγελος πεμφθείς εξ ουρανού, απευθύνο-

ντας λόγο ευθύς στους πάντες (σε άστεα, σε δάση

– παντού), φωνάζει για το θεϊκόν εκείνο

ον, που ’χε μόλις στο σταυρό τη ζωή του χάσει.

Αγίων απάντων τότε αναχεντρώθη η κόμη

και τα χλωμά τους μάγουλα μεμιάς γουβιάναν,

καθώς μπροστά τους ορθωθήκαν πλήθος τρόμοι.

Τον πόνο στην καρδιά του ο κόσμος βάναν

και νόμιζες ότι εθρήνουν τα βουνά, κι ακόμη οι

λειμώνες, που το θέατρο της θανής Του φτιάναν.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.