ΕΝΔΕΛΕΧΗΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
ΕΝΟΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥ ΝΕΡΟΚΑΝΑΤΟΥ
ενδελεχής έλεγχος
ενός υποκειμενικού νεροκάνατου
προς τους
αστερισμούς του Ηρακλή ή της Λύρας
κάνει το μαχαίρι
μου στον ήλιο να μοιάζει με έντονο κνησμό
περιφέροντας ετούτη
εδώ τη φαντασμαγορική θερινή νύχτα
τα τραγούδια της
μοναξιάς και το κλειστό χαμαιτυπείο
των προσηλωμένων ψευδαισθήσεων
σχετικά με το ότι
ο μονόκερος εκάλπασε
διασχίζοντας τα στυγνά
μάτια που ξημέρωσαν τις σειρήνες
των εργοστασίων με
τα ουρλιαχτά τους και τα πολεοδομικά συγκροτήματα
η
ανυπολόγιστη δίψα μου τα τελευταία αστέρια
στη στενή η
άκαμπτη δικαιοσύνη της οδύνης
κανέναν δεν
αγάπησες εσύ σε αναζητούν οι χειμώνες
εκεί πανευτυχείς
με το τρύπιο σακάκι μου
αναδύεται ένα
σύμπαν έκαψες πασίχαρη κακοσμία
θα σου πω η
ελεημοσύνη ετίναξε την ακαταπόνητη
νοσταλγία να μην
ξέρεις ούτε τί είναι να είσαι άντρας
ο αχρείος
περαστικός που περπάτησε πλάι στη θάλασσα
και δεν είχε πίστη
ούτε ήξερε
τη φιλόδωρη άγνοια
των βασιλιάδων
Μετάφραση: Γιώργος
Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου