ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ

 

MIGUEL LABORDETA

 

ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ

 

Δολοφονημένοι νέοι γεννηθήκαμε κάποτε

επιμένοντας να είμαστε στους κλειδούχους των λιμνών

τα απομεινάρια όχλων από άφωνους γηραιούς καθηγητές

που έφτασαν ίσαμ’ εμάς

μιλώντας μας για το τίποτα που περιζώνει

τα τραμ τα γαλάζια.

 

* * *

 

Δολοφονημένοι νέοι περπατάμε στους δρόμους

μπαίνουμε σε σινεμάδες και μπαρ

καίμε τις φάτσες με στάχτη και ίσκιους

και καθώς αναδύονται ολοένα δράκοι τυφλοί

από τα κάθυγρα στόμια των μητροπολιτικών συρμών

λαχταρώντας να επιτεθούν στα καλώδια του τηλέγραφου

ξαφνιασμένοι εμείς βρικόλακες

ακροαζόμαστε την καρδιά των τρυφερών υπάρξεων.

 

* * *

 

Δολοφονημένοι νέοι λαχταράμε να χαθούμε στο ναυάγιο

που σκεπάζει τα πεζοδρόμια και τα πάρκα

ποδοσφαιριστών πνιγμένων στο αίμα των φιλιών

και γυμνών ανθρώπων που πορεύονται προς τη μπρούντζινη νύχτα

των ερημικών αιγιαλών

με αλογήσια μάτια κλεμμένα όλο με χαμόγελα

για να σπρώξουν με τη βουκέντρα το ολοκληρωτικό νόημα των πλανητών

πάνω στα μεταχειρισμένα ρούχα

κάτι πεινασμένων περαστικών που υποφέρουν από  ρευματισμούς

 

* * *

 

Δολοφονημένοι νέοι και δεν αγαπάμε καθόλου

τη δράση της κυριακάτικης πλήξης

ούτε καταλαβαίνουμε την αιφνίδια ανάπτυξη των μαθημάτων

κάτω από το αφάνταστο δόκανο της χλόης

και έτσι όπως έχουμε εκπλαγεί άγρια​​ με τις προβλέψεις

προσπαθούμε να μάθουμε αν υπάρχει το αγνότερο αγνό

στην όψη που ξαποστέλνει οιωνούς απ’ τις σάπιες λακούβες.

 

* * *

 

Στην απέναντι γωνία

ένα πανέμορφο άθλιο παιδί

διαλογίζεται τί τέλος θα έχουν οι αχανείς μεγαλουπόλεις

όταν ’ρθούνε τα νερά και σκεπάσουν τα φρικτά τσίγκινα κωδωνοστάσιά τους.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.