ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ

 

PAUL ELUARD

 

ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗΣ

 

Δεν είναι εκείνη εδώ.

Η γυναίκα με την ποδιά παραμονεύει

Βρέχει στα τζάμια

Κι έχεις θέαμα όλα τα σύννεφα να παίζουν

Την καλύτερή τους παράσταση

Ένα κοριτσάκι που δεν ζυγίζει πολύ

Έφτασε να γίνει μπλε

Παίζει σε έναν σπασμένο καναπέ

Η σιωπή έχει τύψεις.

 

Ακολούθησα τους τοίχους κάποιου δρόμου

Που τραβάει σε μάκρος

Πέτρες πλακόστρωτα χλόες

Του χώματος του χιονιού της άμμου

Των ίσκιων του ήλιου του νερού

Ζωή απλώς κατά το φαινόμενο και μόνον.

 

Να μην ξεχάσω να πω ότι ήταν εκεί

Ένας μεγάλος κήπος για περπάτημα

Μι’ άσπρη μουριά για τσιμπολόγημα

Το χιόνι με τα γέλια του που αποστείρωνε  τη λάσπη

Η δε περπατησιά του ήτανε άσπιλη.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.