ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

 

RAFAEL ALBERTI

 

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

 

Τί άσπρη που ’ναι η φούστα του – τί άσπρη,

του κοριτσιού που πάει στη θάλασσα!

 

Το νου σου, κόρη μου, έχε, μην σου τη λερώσουν

των καλαμαριών κακά μελάνια!

 

Τί άσπρα που ’ν’ τα χέρια σου, κορίτσι, κοριτσάκι,

που φεύγεις και που πας, και κιχ δεν βγάζεις, άχνα!

 

Το νου σου, κόρη μου, έχε, μην σου τα λερώσουν

των καλαμαριών κακά μελάνια!

 

Και πόσο... ω, πόσο είναι κι η καρδιά σου άσπρη

και πόσο... ω, πόσο είναι κι η θωριά σου εσένανε άσπρη!

 

Το νου σου, κόρη μου, έχε, μην σου τη λερώσουν

των καλαμαριών κακά μελάνια!

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.