RAFAEL ALBERTI
ΤΟ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΟ ΣΩΜΑ, 4
Εσύ. Εγώ. (Σελήνη). Στη λιμνούλα
μπράτσα πράσινα και ίσκιοι
σου έσφιγγαν τη μέση.
Ανάμνηση. Όχι ανάμνηση.
Α, ναι! Πέρναγ’ ένα ρούχο
ακατοίκητο, κούφιο,
ασβέστης νεκρός, απ’ τα δέντρα ανάμεσα.
Κι εγώ ακολουθούσα… Δυο φωνές
κανέναν μού είπαν δεν ακολουθούσα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου