ATTILIO BERTOLUCCI
ΣΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ
Μια πικρήν ημέρα ο αχανής κύκλος
των λόφων
ντύνεται ένα φως ξεθυμασμένο,
και ξεχειλίζει πια στον κάμπο
ολόκληρο φθινόπωρο από φύλλα.
Πιο κρύο το λιόγερμα τώρα
τα σκιερά του λάβαρα,
και φως γεννιέται καθαρό
απ’ όπου λείπεις εσύ γλυκέ μου
στην παμπάλαια εσπερινή συνήθεια.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου