ATTILIO BERTOLUCCI
ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠ.
Οι μικρές χάρτινες σαΐτες,
που πετάς στο σούρουπο, χάνονται
σαν τις νυχτοπεταλούδες στον αέρα
που σκοτεινιάζει, δεν θα γυρίσουνε πίσω ξανά.
Έτσι είναι και οι μέρες μας, αλλά τις μαζεύει
μι’ άβυσσος λιγότερο γλυκιά
από τούτη τη σιωπηλή κοιλάδα των πεσμένων
φύλλων και των φθινοπωρινών νερών
όπου πάνε κι ακουμπάνε τα κουρασμένα τους φτερά
οι εύθραυστες σαΐτες σου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου