ΠΟΘΟΣ

FEDERICO GARCIA LORCA

ΠΟΘΟΣ

Αχ, μόνο η θερμή καρδιά σου
και, ναι, άλλο τίποτα.

Νά 'ν' ο παράδεισός μου κάμπος
χωρίς αηδόνια
και δίχως λίρες
μ' ένα ποταμάκι απόμερο
και μια λιανή βρυσούλα.

Χωρίς καν το σπιρούνι του άνεμου
ν' ανακατώνει δέντρα,
χωρίς τ' αστέρι εκείνο που ποθεί
να γίνει φύλλο.

Τεράστιο φως θαμπωτικό
που κάποτε υπήρξε
πυγολαμπίδα
γυναίκας άλλης
σε κάμπο μέσα
με χίλια βλέμματα σπασμένα.

Γαλήνη καθαρότατη -
και οι ασπασμοί μας πάνω της
σαν ήχοι φεγγαρίσιοι
λαμπροί και παντοδύναμοι
που τους ετράβηξε η μακρότης.

Αχ, η θερμή καρδιά σου
και, ναι, άλλο τίποτα.