Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ

KARL KROLOW

Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Η ανάμνηση είναι άγαλμα γυναικείο.

Αυτός την αγαπάει με τρόπο αθέλητο

Με τρόπο αφελή

Κι αισθάνεται ακόμα γύρω του

Χρόνο χωρίς ημερομηνίες

Ώρες για σπίνους και θρυμματισμένα λιθάρια.

Η ανάμνηση είναι άγαλμα γυναικείο.

Αυτός απαγγέλλει σιγανά-σιγανά

Αυχένα και στήθος και έχει μάτια

Για τη γαλάζια της, ιλιγγιώδη κατατομή,

Το πορώδες υλικό

Απ’ το οποίο φτιάχνεται

Λιγοστεύει σαν φεγγάρι στη χάση του.

Η σχέση του μαζί της

Είναι δίχως διάρκεια,

Σαν τη στιγμή

Οπού μιας γυναίκας η γάμπα

Ακουμπάει και ηρεμεί

Πάνω στου άντρα τον ώμο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.