ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ
ΔΙΑΦΑΝΟ ΔΕΡΑΣ
Στο λαγούμι της ζωής φτυαρίζω
ώρες και μέρες
Κάθε φτυαριά
μερικά δράμια αυταπάτης έξω από το λάκκο
μερικούς πόντους εγγύτερος
στη σάρκα και τα οστά της ύπαρξής μου
σοδιάζοντας ότι έχω σπείρει
Και η ψυχή από ψηλά να κοιτάει
ίδια και απαράλλαχτη
Όπως την πρώτη μέρα που άρχισα να σκάβω
Στο λαγούμι της ζωής φτυαρίζω
ώρες και μέρες
Κάθε φτυαριά
μερικά δράμια αυταπάτης έξω από το λάκκο
μερικούς πόντους εγγύτερος
στη σάρκα και τα οστά της ύπαρξής μου
σοδιάζοντας ότι έχω σπείρει
Και η ψυχή από ψηλά να κοιτάει
ίδια και απαράλλαχτη
Όπως την πρώτη μέρα που άρχισα να σκάβω
Από το βιβλίο: Κωνσταντίνος Κομιανός, «Έκθετοι
μονόλογοι», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2018, σ. 47.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου