ΚΑΙ ΠΥΡ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

PABLO NERUDA


ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΣΤΟΛΙΣΤΗ

Κορίτσι αγνό ξαπλώθηκε μαζί μου:
σαν νά ’μουν στο γιαλό λευκής θαλάσσης,
σαν νά ’μουν στην ψυχή ευλαμπούς αστέρος
    αργών συμπάντων.

Απ’ το βαρύ, το πράσινό της βλέμμα
το φως ξερό νερό να πέφτει σάμπως,
σε διάφεγγους βαθιούς ενάστρους κύκλους
    νωπής ισχύος.

Το στήθος της σα δίφλογος πυρσώνας
ορθό να καίει σε μέρη δυό στημένο,
διπλό τα πόδια της ποτάμι νά ’ναι
    φωτιάς και θάμβους.

Χρυσά σαν κλίμα μόλις μεστωμένο
τα μάκρη του κορμιού της τα ημερήσια
γιομάτα φρούτα ξέχειλα ώς απάνω
    και πυρ μυστήριο.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.