ΦΑΙΔΩΝ ο ΠΟΛΙΤΗΣ (1928 – 1986)
ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ
Όταν κατάλαβα
πως εγώ ο Κάιν κι ο αδελφός μου Άβελ
ή εγώ ο Άβελ κι ο αδελφός μου Κάιν
(στο μακρύ διάβα του χρόνου
δεν έχει ιδιαίτερη σημασία
το ποιος ήταν ποιος)
θα ήμασταν υποχρεωμένοι να κοιμηθούμε για πάντα
κάτω απ' την ίδια αδιάβροχη κουβέρτα,
έχασα κάθε ενδιαφέρον για το φόνο.
Από το βιβλίο: Φαίδων ο Πολίτης, «Ποιήματα», Εισαγωγή – επιλογή Ντίνου Χριστιανόπουλου, Εκδόσεις Διαγωνίου, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 37.
Αν έπρεπε να ψηφίσω το "ποίημα του Ιανουαρίου", θα ψήφιζα αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ churchwarden: Μα δεν έχει τελειώσει ακόμα ο Ιανουάριος! Μπορεί να ποστάρω καναν Δάντη (στο πρωτότυπο!) Πλάκα κάνω... Νά είστε καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα όμορφο ποίημα απο έναν -δυστυχώς! - ¨παρ’ ολίγον¨...Ευτυχής που μας τον θυμίσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ locus solus: ο κοινός μας φίλος Χ.Β. Βουλγάτος μου τον είχε προ ... αιώνων συστήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή