Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

ΕΞΗ ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΟΖΩΗ


ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ


Η ΚΟΡΔΕΛΑ


Το 'να σπίτι ακουμπισμένο πλάι στ' άλλο
δυο παιδάκια με παράπονο μεγάλο
μια κορδέλα, μοναχή στο μανταλάκι
και στον ουρανό κλαίει το φεγγαράκι

Οι εργάτες ξεκινήσανε και πάνε
και τα χρόνια Παναγιά μου πώς περνάνε
κι η κορδέλα, μοναχή στο μανταλάκι
και στον ουρανό κλαίει το φεγγαράκι

Κλαίει για τον Αυγερινό
ετών: είκοσι ένα
που χάθηκε στον ουρανό
έτος: σαράντα ένα


ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ

Κοιτάζω βλέπω τον ουρανό
αχ ουρανέ μου καλέ μου ρώτησε
αν θα ‘ρθει απόψε το φεγγάρι
Κατερινιώ το γεράνι πότισε
και γείρε στο δικό μου μαξιλάρι

Κοιτάζω βλέπω τον ουρανό
πόσους καημούς η ζωή μας χώρεσε
μα η καρδιά μας δεν αλλάζει
Κατερινιώ τα καλά σου φόρεσε
κι αν είμαστε φτωχοί μη σε πειράζει

Χαράματα με το πρώτο λεωφορείο
φεύγω για τη δουλειά
δυο φιλιά
και πες μου αντίο


ΡΕ ΠΑΤΡΙΩΤΑΚΙ

Ρε πατριωτάκι
χρόνια με τη θάλασσα και με τη στεριά
πάντα πικραμένο σαν τη πικροδάφνη
κουρασμένο κι έγειρες
σαν την λυγαριά
αχ πατριωτάκι μου,
στην πικροξενητειά

Ρε πατριωτάκι
με το κοκκινόχωμα και με τη φωτιά
πάντα πικραμένο σαν τη πικροδάφνη
και γυμνό περπάτησες
μέσα στο βοριά
αχ πατριωτάκι μου
στην πικροξενητειά


ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Τη Δευτέρα το βράδυ
σού 'χα στείλει άλλο ένα γράμμα
η ζωή εδώ πέρα
σ' το 'χω πει πως είναι άλλο πράμα
κι ο καπετάνιος διαταγές και μανιφέστα
κι όλο πληρώνω εγώ τα ρέστα

Να προσέχεις τα παιδιά
και να μου γράφεις γράμματα
στέλνω μιαν επιταγή
και κάτι μικροπράγματα

Τη Δευτέρα το βράδυ
που 'χα μείνει για υπερωρία
παραλίγο γυναίκα
να με μπλέξουν σε μιαν ιστορία
δύο επιβάτες Ιταλοί στην προκυμαία
με κάτι υφάσματα λαθραία

Κι ευτυχώς που ένας ναύτης
είδε την παρανομία
πήγε κι είπε πως
δεν είχα εγώ ανάμιξη καμία

Μες στο ίδιο το γράμμα
σού 'χα γράψει μια παραγγελία
να φροντίσεις για εκείνο
το χαρτί από την νομαρχία
και να το στείλεις οπωσδήποτε γυναίκα
μ' ένα χαρτόσημο των δέκα

Και να προσέχεις τα παιδιά
και να μου γράφεις γράμματα
στέλνω μιαν επιταγή
και κάτι μικροπράγματα


ΤΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Εγώ κι ο Γιάννης ο Χατζηπετρής
οι δυο αχώριστοι σαν αλυσίδα
τα μεσημέρια της Κυριακής
με τάβλι ουζάκι κι εφημερίδα

Εγώ κι ο Γιάννης ο Χατζηπετρής
με τη Χαρούλα και το Βαρβαράκι
τα μεσημέρια της Κυριακής
με μπάλλα κολύμπι και μηχανάκι

Το βράδυ στον πλατύ γιαλό
κάτω απ' το φεγγάρι
ξεχνάμε την παλιοζωή
ακούμε και κανά παλιό
του Μάρκου Βαμβακάρη
και έτσι μας βρίσκει το πρωί


ΣΩΦΕΡΑΚΙ ΣΕ ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ


Σωφεράκι σε πειρατικό
Κολωνό Ομόνοια Παγκράτι
στην καρδιά τον Ολυμπιακό
στην κορνίζα μέσα τον Μουράτη

Τσιγαράκι νούμερο εφτά
πιπεριά στην οδοντογλυφίδα
με το ρήγα κέρδιζα λεφτά
διφραγκάκι-τάλληρο η παρτίδα

Το Λενάκι με το νυχτικό
στη βεράντα κάθε μεσημέρι
καφεδάκι τούρκικο γλυκό
και στο ράδιο Φώτη Πολυμέρη

4 σχόλια:

  1. Μπορείτε να μας διαφωτίσετε και με το πλήρες κείμενο του προλόγου σας στο Βιβλίο του εν λόγω στιχουργού από τη σειρά Έλληνες Στιχουργοί των εκδόσεων Παπαιωάννου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ iren oyitsak: Σωστά. Οι Εκδόσεις Παπαϊωάννου έχουν δημοσιεύσει τα Άπαντα του Γιάννη Λογοθέτη. Έχει γράψει και η αφεντιά μου έναν Πρόλογο στην έκδοση αυτή. Οι εραστές της ποίησης οφείλουν να προμηθευθούν άνευ ετέρου το βιβλίο, που κυκλοφορεί με τίτλο "Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε...".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γιάννης χατζηπετρής1 Δεκεμβρίου 2007 στις 2:28 μ.μ.

    Ευχαριστώ που με θυμηθήκατε. Κανένα νέο απ' το Βαρβαράκι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ γιάννης χατζηπετρής. Δηλαδή, τη Χαρούλα τη βλέπεις; Πές της να πάρει κανα τηλέφωνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή