JOSÉ MARÍA HINOJOSA
ΗΡΘΑΝ ΠΟΥΛΙΑ ΛΑΒΩΜΕΝΑ
Ένα πουλί λαβωμένο στο μέτωπό μου ηρέμησε
βλέποντας τα μάτια σου να φεύγουν
διάσπαρτα στους άναυδους αγέρες
με τις μουχλιασμένες τους μεμβράνες και τις ανώφελες τις ερωτήσεις.
Η ανάσα σου κοβόταν επάνω από τα σύννεφα
η ματωμένη σου καρδιά το ίδιο
που σε άλλες στιγμές παλιά κρυβότανε στη σάρκα μου
ενώ η ανάσα σου λουζόταν στη δροσιά
τα δύο χέρια ανοιχτά μπλεγμένα στον καπνό
να θέλουνε να πιάσουν, χωρίς επιτυχία,
με τα δάχτυλά τους όλο λάσπη
το λαβωμένο πουλί που ηρέμησε στο μέτωπό μου.
Αν τα μάτια σου δεν έρχονται να λουστούν
σαν άλλοι πάνθηρες που παραμονεύουν
κι ούτε μας τα δείχνεις σαν λευκές όστιες
τα φύλλα της σάρκας θα χάσουνε τα δέντρα
γιατί στο μέτωπό μου εμένα
θηράματα μες στο κρανίο
έχουν έρθει λαβωμένα πουλιά να κουρνιάσουν.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου