GUILLERMO PILÍA
ΠΡΩΙΝΟ ΨΙΛΟΒΡΟΧΟ
Να καταλαβαίνεις τον λόγο που η βροχή
επιμένει κι επιμένει να ποτίζει
της ψυχής τα κουρέλια.
Τί εγκατάλειψη υπάρχει σε ό,τι γεννιέται:
στα χαμόκλαδα, στα χόρτα, στο έντομο
που πετάει προς το φως σκιτσάροντας ένα σημάδι…
Της αυγής αυλαία, τόσο ελαφριά
και συνάμα επίμονη: τόσο μόνο του νερό
της καρδιάς και όσων έχουν πεθάνει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου