Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2021

ΟΙ ΒΟΥΒΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ


 

RAFAEL ALBERTI

 

ΟΙ ΒΟΥΒΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ

 

Ασάλευτες, καρφωμένες, βουβές γυναίκες απ’ τις αυλόπορτες

και άντρες άφωνοι, βραδύποροι, απ’ τα κρασοπουλειά,

θέλουν, θά ’θελαν, θά ’χαν θελήσει να με ρωτήσουνε:

 

– Πώς γίνεται νά ’σαι και εδώ και αλλού;

 

Άντρες, γυναίκες, βουβοί, θά ’χαν θελήσει να μ’ ακουμπήσουν,

να μάθουνε αν ο ίσκιος μου, το σώμα μου πάνε χωρίς ψυχή

από δρόμους άλλους.

Να μου πούνε θα ήθελαν:

 

– Αν είσαι εσύ, σταμάτα.

 

Άντρες, γυναίκες, βουβοί, θά ’χαν θελήσει να δουν καθαρά,

να σκύψουν πάνω στην ψυχή μου,

ν’ ανάψουν ένα σπίρτο να φέξει,

να δουν αν είναι η ίδια.

Θέλουν, θά ’θελαν…

 

– Μίλα, λέγε.

 

Και θα πεθάνουν, βουβοί,

χωρίς να μάθουνε τίποτα.

 

Μετάφραση:  Γιώργος Κεντρωτής.

 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου